maandag 20 mei 2013

De slag te pakken

Zo geleidelijk aan krijg ik de slag van het inbreien te pakken. Ik ben nog steeds aan het stoeien met de draadspanning achter het werk. De laatste naalden worden eindelijk wat vlakker, het breiwerk trekt niet meer zo in elkaar. Maar dan ga ik weer twijfelen of ik sommige draden niet te los heb....

Zoals gezegd is dit project mijn ontdekkingstocht van deze (voor mij) nieuwe techniek. Het mag dus allemaal, maar ondertussen ben ik wel razendbenieuwd hoe het straks uit gaat pakken als de shawl gewassen en opgespannen is. Hoewel dit soort shawls niet echt geblockt worden.
Inmiddels ben ik bij rij 8 aangeland:


Hoe verder ik kom, hoe leuker ik het ga vinden. Helaas heb ik de komende weken weinig tijd, dus het zal nu wel niet meer zo hard meer gaan. Van dichtbij ziet het er zo uit.



Heerlijk dat het even droog was, buiten komen de kleuren toch mooier tot hun recht dan binnen!

Na 7 rijen distels had ik 125 g rood garen gebruikt en 100 g wit. Dat betekent dat ik van beide bollen nog niet eens op de helft ben. Genoeg garen dus. Dat is een hele geruststelling, want het patroon was nogal summier met gegevens omtrent de benodigde hoeveelheid garen.

Karin

woensdag 1 mei 2013

Koninginnedag

Koninginnedag betekent hier traditiegetrouw: muziek maken. Niet eventjes, nee meerdere optredens op een dag. Zo gaat dat in het leven van een amateurmuzikant. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat een koninginnedag zonder muziek niet hetzelfde zou zijn. Ik geniet er van!
Gelukkig konden we tussen twee optredens door de abdicatie op tv volgen. Hetzelfde geldt voor de inhuldiging van de nieuwe koning. Het is toch wel bijzonder zo'n troonswisseling!

Het zal wennen zijn om volgend jaar geen koninginnedag meer te vieren. Koningsdag klinkt nog wat onwennig in de oren. Maar ook dan zal ik naar verwachting gewoon lekker muziek kunnen maken.

Tussen de optredens door heb ik nog even kunnen breien. Het lijkt wel steeds sneller te gaan. Zodra ik het eerste rapport van de naald van het patroon heb gelezen, rolt de rest van de naald er zo achteraan. En dat terwijl er al een kleine 300 steken op de naald staan!


Het roze vind ik het minst mooie deel van het garen. Toen ik er mee aan het breien was, vond ik het  helemaal niets. Nu er weer een stukje rood boven zit, vind ik het toch wel weer meevallen. Ik hoop dat het straks in het geheel niet al te nadrukkelijk aanwezig zal zijn.

Karin