zondag 20 juli 2014

Show and Tell

De afgelopen maanden was het bijzonder stil op dit blog, dat wil echter niet zeggen dat er helemaal niet gehandwerkt is. Hierbij een kleine show and tell.

Allereerst is mijn rippledeken afgekomen. Deze is de afgelopen maanden al veelvuldig gebruikt. En wanneer hij niet in gebruik is, hangt hij over de leuning van de bank. Hij meet ca. 140 x 200 cm. Lekker royaal dus.


Verder heb ik een kraamkadootje gemaakt voor een collega. Zij kreeg een dochter die de mooie naam Rhodahlia kreeg. Traditiegetrouw maak ik dan een handdoek waar ik de naam van de baby op appliceer. Voor deze handdoek heb ik de letters van het geboortekaartje vergroot. Dit print ik dan op papier, dat naai ik vervolgens samen met de te appliceren stof op de handdoek met een hele kleine steek. Daarna komt het vervelendste deel: het wegscheuren van het papier. Als dat gedaan is knip ik de stof bij tot vlak langs het stiksel waarna ik er nogmaals overheen naai met een zigzag. Omdat deze letters wel heel breed maar niet heel hoog waren heb ik de smalste zigzag gebruikt.


Ik heb nóg een kraamkadootje gemaakt: een broekje. Maar ik ben vergeten om er een foto van te nemen...

Een collega ging trouwen. Bij de trouwkaart zat het verzoek om een snoephorloge voor haar mee te nemen. Dit omdat ze de neiging heeft om te laat te komen. Nu vind ik die snoephorloges ongelofelijk vies, dus heb ik er een andere draai aan gegeven. Van mij kreeg ze een handdoekje met Tempus erop (het Latijnse woord voor tijd). Dat leek me wel toepasselijk voor een docente Latijn die vaak te laat komt.


Deze letters waren te klein voor een zigzagsteek. Daarom heb ik ze omgewerkt met de rechte stiksteek voor tricot (dat is een driedubbele stiksteek).

Natuurlijk heb ik ook gebreid de afgelopen maanden. Ik ben alleen letterlijk geen steek opgeschoten. Ik heb het allemaal weer uitgetrokken. O.a. de Wrapette:



Het was niet dat ik het breiwerk niet mooi vond, maar het garen pastte een beetje té goed bij elkaar. Eén van de kleuren in het verloopgaren was exact gelijk aan het paarse basisgaren. Daardoor kwam het streeppatroon dat zo kenmerkend is voor deze shawl niet goed tot z'n recht. Ik ben nog aan het dubben van welk garen ik hem wel wil gaan maken, want dat deze shawl in de herkansing gaat is wel duidelijk. Ik vind het een ongelofelijk gaaf patroon!

Ook ben ik met de Spectra bezig. Hier rust al helemaal geen zegen op. Ik kocht er garen voor op de handwerkbeurs, anderhalf jaar geleden. Dit garen was véél te dun! Voor dat garen heb ik nog steeds geen nieuwe bestemming gevonden. Maar over de Spectra: ik kocht een bolletje Noro. Ik viel helemaal voor een bolletje in mooie zachte kleurtjes. Het paars van bovenstaande shawl combineerde daar mooi mee. Dacht ik. Dat was ook wel zo, maar hier hetzelfde probleem als bij de Wrapette: één van de kleuren uit het verloopgaren was exact gelijk aan het paars waardoor de spietjes niet mooi uit kwamen. Dus.... nieuw basisgaren gekocht. Na lang dubben matchte bruin er het beste bij. Nu is bruin bepaald niet mijn kleur maar ik besloot het een kans te geven. Tja, ik ben er niet blij mee. Ik denk dat ik deze nóg maar een keer uit ga trekken....


Op de foto vind ik het toch wel weer mooi, maar als ik er mee aan het breien ben... Ik dub nog even wat ik er mee ga doen.

Het heeft even geduurd maar de top van mijn Purple Delight is klaar en inmiddels ook gedubbeld. Dat had nog even wat voeten in aarde: om de een of andere onverklaarbare reden werkte de lattenmethode niet. Ik kreeg zowel de achterkantstof als ook de top niet mooi glad om de latten. Dus de meubels aan de kant en de hele zwik vastgeplakt op de vloer. Toen bleek de zwarte rand die ik er omheen had gezet te lubberen! Daarom maar het tornmesje ter hand genomen en de rand verwijderd. Daarna op de knietjes om de lagen op elkaar te rijgen. En dat is gelukt!



De top bestaat geheel uit paars, zwart en wit en ik heb er een mooie zwart-witte achterkant bijgevonden. Helaas was de stofbreedte nét niet toereikend voor de quilt, vandaar de zwarte baan die over de achterkant loopt.

En last but not least, heb ik ein-de-lijk mijn beugeltasje eens afgemaakt. Het tasje zelf was al maanden klaar, maar ik had de puf niet om de beugel er aan te naaien. Nu heb ik maar eens even de kiezen op elkaar gezet en het tasje afgemaakt. Ik ben er blij mee! Dit wordt mijn breitasje. Er kunnen met gemak twee strengen garen in en er zitten vakjes in waarin ik mijn stekenmarkeerders etc. kwijt kan.


Karin